Obóz w Świętochłowicach to (niem. Eintrachthütte; Górny Śląsk) jednen z podobozów KL Auschwitz, utworzona w maju 1943 w związku z rosnącym zapotrzebowaniem na darmową siłę roboczą dla niemieckiego przemysłu wojennego. Komendantem obozu był Josef Remmele (maj 1943-lipiec 1944), a następnie Wilhelm Gehring (lipiec 1944 - styczeń 1945)

Pierwsi więźniowie, w tym żydowscy, zostali przywiezieni tu z obozu macierzystego KL Auschwitz-Birkenau. W marcu 1944 z powodu niedoboru siły roboczej trafili tu także polscy więźniowie z obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Więźniów zatrudniały niemieckie przedsiębiorstwa Berghütte-OSMAG i Ost-Maschinenbau. Wykorzystywano ich do pracy w hucie "Eintra", gdzie produkowano działa przeciwlotnicze.

17 stycznia 1945, w przededniu likwidacji obozu, liczył on 1297 więźniów. Po wyzwoleniu miasta przez armię sowiecką Urząd Bezpieczeństwa Publicznego - wykorzystując istniejącą infrastrukturę - utworzył obóz Świętochłowice-Zgoda (Obóz Pracy w Świętochłowicach), w którym przez kilka miesięcy więziono osoby narodowości niemieckiej, Ślązaków, którzy podpisali volkslistę oraz podejrzanych o wrogi stosunek do nowego ustroju.

W miejscu byłego obozu funkcjonuje obecnie Huta "Zgoda". Pamięć o ofiarach obozu przywołuje tablica przy ul. Wojska Polskiego 66 oraz pozostałości bramy obozowej na obszarze Pracowniczych Ogródków Działkowych "Zgoda".

• Marceli Godlewski