Zapomniane obozy

Maciej Malanowski

Urodził się 14 grudnia 1918 w Strupczewie w powiecie płockim. Przed wojną ukończył prywatne gimnazjum przy seminarium duchownym w Płocku. Po maturze odbył jednoroczny dywizyjny kurs podchorążych rezerwy przy 13 pułku piechoty w Pułtusku. We wrześniu 1939 walczył w 32 pułku piechoty w Modlinie. Dostał się do niemieckiej niewoli i został przewieziony do Działdowa. Uciekł z niewoli po miesiącu i wrócił do domu do Drobina. Został aresztowany przez gestapo 6 kwietnia 1940, przewieziony do więzienia w Płocku, następnie do obozu przejściowego w Działdowie, a stamtąd do obozu koncentracyjnego w Dachau. Pracował m.in. przy budowie garaży, domów, w kopalni żwiru, w komandach wyjazdowych jako malarz przy remontach domów. W kwietniu 1945 został ewakuowany do Tyrolu. Wrócił do domu w sierpniu 1945. Ukończył studia medyczne w Warszawie. Pracował jako lekarz szkolny, lekarz pogotowia ratunkowego, kierownik przychodni. Mieszka w miejscowości Błonie koło Warszawy.

Obóz: [Działdowo]

Warunki życia w obozie

Zawieźli mnie do obozu przejściowego w Działdowie. Tam było strasznie. Zabrali nam całe jedzenie, które mieliśmy ze sobą i zamknęli w takiej izbie, jakiejś sali. Pięćdziesiąt osób, przez dwa tygodnie, siedziało na sianie i na słomie. Dwa lub trzy razy dziennie dawali nam kawę do picia. Tylko kawę. Strażnicy byli bardzo opryskliwi, chodzili ze szpicrutą, ale tam już nas nie przesłuchiwali, tylko po kilkunastu dniach przewieźli dalej, do obozu w Dachau.

Strona archiwalna