 | Zwierzyniec | ||
|
Obóz przejściowy dla robotników przymusowych, następnie obóz przesiedleńczy - Umsiedlungslager został założony w końcu 1940 roku. Mieścił się w kilkunastu barakach. Początkowo więziono w nim ludność cywilną, którą następnie wywożono na roboty przymusowe do III Rzeszy. W obozie przebywali też mężczyźni podejrzani o przynależność do ruchu oporu. Od wiosny 1942 w obozie osadzono ok. stu jeńców francuskich, którzy pracowali przy budowie i naprawie okolicznych dróg. Od grudnia 1942 do jesieni 1943 obóz w Zwierzyńcu był obozem przesiedleńczym dla ludności polskiej wysiedlanej z byłych powiatów tomaszowskiego, biłgorajskiego, zamojskiego - mężczyzn, kobiet i dużej liczby dzieci. Przeciętny stan obozu to 15 tysięcy ludzi. Ogółem przez obóz przeszło ok. 24 tysiące osób. W obozie przeprowadzane były selekcje, w wyniku których wysiedlonych wywożono do obozów koncentracyjnych na Majdanku i do Auschwitz, bądź na przymusowe roboty do III Rzeszy. Dzieci i starców wywieziono do licznych miejscowości w byłych powiatach: garwolińskim, siedleckim, mińskim i łukowskim. W czasie likwidacji obozu w 1944 roku część więźniów została wywieziona na roboty przymusowe, część do Majdanka. W celu upamiętnienia obozu od 1968 roku były prowadzone starania o wybudowanie kościoła - pomnika na miejscu obozu przejściowego w Zwierzyńcu. Kościół pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski został konsekrowany w maju 1980, w jego wnętrzu umieszczona jest ściana pamięci narodowej. W Zwierzyńcu jest też niewielkich rozmiarów pomnik upamiętniający ofiary obozu. | |  |
| |||
