 | Goleszów | ||||
| Podobóz Goleszów (woj. śląskie, pow. cieszyński) powstał w lipcu 1942 r. jako filia obozu Auschwitz. Został zlokalizowany w budynkach cementowni Goleszów, należącej do Ostdeutsche Baustoffwerke GmbH - Golleschauer Portland Zemment AG. Więźniowie przywożeni z KL Auschwitz, w większości Żydzi, mieli stanowić darmową siłę roboczą w cementowni i w kamieniołomach. Obok więźniów w cementowni pracowali także robotnicy cywilni. Dawne hale produkcyjne zaadaptowano na pomieszczenia mieszkalne dla więźniów, teren obozu ogrodzono drutem kolczastym pod napięciem, wzdłuż którego postawiono cztery wieże strażnicze. W październiku 1944 roku przebywało tam 1059 więźniów, z czego 1008 to Żydzi. Na terenie obozu znajdowała się izba chorych. Ewakuacja obozu nastąpiła w dniach 18-21 stycznia 1945. Wówczas więźniowie wyruszyli w marszu śmierci do Wodzisławia Śląskiego, gdzie zostali załadowani do wagonów kolejowych i przewiezieni do różnych obozów, transport odbywał się w wielostopniowym mrozie. Część więźniów została załadowana do wagonów bez pożywienia i oznaczenia punktu docelowego. Więźniowie jednego z transportów trafili do miejscowości Zwittau, gdzie zaopiekowała się nimi żona Oskara Schindlera. Dziś na terenie Cementowni znajduje się skład drewna. Pamięć ofiar obozu uczczono tworząc ścieżkę edukacyjną oraz Izbę Oświęcimską zlokalizowaną w Gminnym Ośrodku Kultury w Goleszowie. Jeden z więźniów, Jean Bartichand, wykonał w czasie pobytu w obozie naścienne rysunki przedstawiające sceny z życia codziennego więźniów. Rysunki znajdują się obecnie w Dziale Zbiorów Muzeum Auschwitz. Tragiczne losy więźniów, związane z ewakuacją obozu, opisał Thomas Keneally w książce p.t. "Lista Schindlera" . | |  | ||
| |||||
| |||||
